Bij droogte en waterschaarste is gezuiverd afvalwater een interessante waterbron om gewassen te beregenen. In 2019 startte Inagro met Vlakwa, VITO en ILVO, langetermijnirrigatieproeven waarin spinazie, bloemkolen en aardappelen onder gecontroleerde omstandigheden worden beregend met verschillende types gezuiverd afvalwater.
Concreet onderzoeken we de effecten van
- Gezuiverd afvalwater van de diepvriesgroente- en aardappelverwerkende industrie
- Gezuiverd huishoudelijk afvalwater van Aquafin
Na twee jaar irrigatieproeven blijkt dat de geleidbaarheid (EC) van irrigatiewater een aandachtspunt is. Herhaaldelijk en veelvuldig beregenen met water met een EC boven 4.500 µS/cm leidt tot bladverbranding en een verhoogd zoutgehalte in de bodem. Vanaf het tweede beregeningsjaar daalt bovendien de opbrengst van de gewassen.
Een overmaat aan zouten (NaCl) in de bodem kan nadelige effecten hebben:
- Water kan minder gemakkelijk worden opgenomen door de wortels
- Nutriëntenopname van de planten wordt verstoord
- Bodemstructuur raakt aangetast
Om de effecten van zoutopstapeling in de bodem verder na te gaan, wordt er tijdens de winterperiode van 2020-2021 opnieuw onder alle regenkappen beregend. De hoeveelheid regenwater komt overeen met de natuurlijke neerslag die op de percelen zou terechtkomen. De geplande irrigatieproeven in 2021 zullen verder uitsluitsel geven over het effect van de waterkwaliteit op gewasopbrengst en bodemkwaliteit.
De proeven tonen aan dat de geleidbaarheid van het irrigatiewater een struikelblok is. Verder onderzoek is aangewezen om gefundeerde uitspraken te kunnen doen over de juiste waterkwaliteit voor elk type gewas.
Lees meer over de factor geleidbaarheid (bijvoorbeeld in de irrigatieproef met bloemkolen in 2020) in Proeftuinnieuws.
